Ustawa o czasie pracy kierowców weszła w życie z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii.
Ustawa określa:
- czas pracy kierowców zatrudnionych na podstawie stosunku pracy
- obowiązki pracodawców w zakresie wykonywania przewozów drogowych
- zasady stosowania norm dotyczących okresów prowadzenia pojazdów, obowiązkowych przerw w prowadzeniu i gwarantowanych okresów odpoczynku, określonych rozporządzeniem Rady (EWG) nr 3820/85 z dnia 20 grudnia 1985 r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego (Dz. Urz. WE L 370 z 31.12.1985) oraz Umowa europejska dotycząca pracy załóg pojazdów wykonujących międzynarodowe przewozy drogowe (AETR), sporządzona w Genewie dnia 1 lipca 1970 r. (Dz. U. z 1999 r. Nr 94, poz. 1086 i 1087), zwana dalej "Umowa AETR".
